ماجراهای نی نی دار شدن من

این سری برای سقط به هیچ دکتر احمقی مراجعه نکردم دل  چرکین بودم از همه شون از همه نادانی ها و تشخیص های غلط و پول پرستی هاشون این سری به مروو و طی سه پریود سقط انجام شد هر سری که پریود می شدم می رفتم و میگفت قسمتی اش دفع شده بعد پری چهارم کامل پاک شد و دفع شد. تصمیم گرفتم دوباره عکس رنگی بگیرم اما بنا به دلایلی منصرف شدم دوباره وسوسه یه ای یو ای مجدد قبل از شروع سال نو به سرم زد برای همین دوباره ازمایش anti tpo دادم و در کمال ناباوری دیدم شده 12!!!!!!!!!!!! فهمیدم که سرم اینترالیپید بر خلاف تشخیص خانم ایمونولوژیست کار کرده بنا براین دوباره ده روز قبل از ای یو ای رفتم و دوباره تزریق کردم بگذریم که طی تزریق پرستار ناشی رگ دس...

رفتم کلینیک سقط مکرر ابن سینا دیدن ایمونولوژیستی بنام مریم توکلی؛ دختر جوانی بود و بنظر با سواد می رسید بعد از بررسی سوابق پزشکی من گفت اولا تو اصلا مشکل فاکتور انعقادی نداری و تجویز کلگزان یا همون هپارین کار بیخودی از جانب دکترت بوده!!!!!! (هر امپول کگزان 18000 تومن هست و من حداقل 60 تا از این زهر ماری ها زدم) گفتاین ژنی که اینجا مثبت نشون داده بعد از 70 سالگی فعال میشه و لزومی نداره از الان بابت اش تحت درمان باشی گفت هر کدوم از سقط ها میتونه دلیل جداگانه ای داشته باشه و احتمال زیاد دلیل سقط اخرت نازک بودن اندومتر هست و در مورد بالا بودن anti tpo گفت امکانش هست دلیلی برای سقط باشه اما دلیل محکمی نیست در کل ارزیابی اش از سقط من " ...

آزمایش چهارم رو هم دادم و در کمال ناباوری دیدم بتام شده 140!! همه چی تموم شد زنگ زدم دکتر گفت داروهات رو قطع کن شش روز بعد قطع دارو ها پریود شدم. فعلا تا بعد عید اقدامی متصور نیستم زنگ زدم کلینیک سقط مکرر ابن سینا وقت گرفتم برای 14 دی برم ببینم دیگه اونا چه افاضاتی می کنن

سه روز از شروع هفته شش می گذشت ساعت چهار و نیم عصر بود که دراز کشیده بودم شیاف گذاشته بودم که یهو حس کردم شورتم خیس شد. بلند شدم دیدم چه خونریزی وحشتناکی هرچی می گذشت شدید تر می شد طوریکه چند لخته هم دفع کردم , نواز بهداشتی گذاشتم با چشمانی اشکبار به دکترم زنگ زدم و گفت شیاف بشه سه تا و امپول دو تا. صبح که پا شدم چیزی شبیه یه ساک پوچ دفع کرده بودم. خیلی ترسیدم رفتم سونو گرافی؛ خدا رو شکر خونریزی به محض دفع اون ساک پوچ بند اومد؛ و تبدیل به لکه بینی شدید شد, وقتی رسیدم سونو دکتر همیشگی من نبود و یه خانم ناشی جاش بود بالاجبار پیشش سونو کردم که ای کاش نمی کردم بهم گفت یه ساک دیده میشه , بعد ازم پرسید سقط داشتی؟ گفتم بله! فوری گفت این...

وقتی ازمایش دادم گفتن ساعت سه زودتر جواب  حاضر نمیشه, از ساعت ده صبح تا 3 تو بیمارستان موندم رفتم تو نمازخونه خوابیدم تا ساعت سه ساعت سه با دستانی لرزان رفتم جواب ازمایش رو گرفتم , بتام 75 بود بالا نبود خیلی اما خوب مثبت شد. روز سه شنیه ازمایش رو تکرار کردم  و بتام به 355 رسیده بود و خدا رو شکر خیالم راجت شد. این سری خیلی شاد بودم چون لکه بینی نداشتم و حال خوشی داشتم و خدا رو شکر می کردم. هفته پنج بارداری هم تمام شد و من وارد هفته شش بارداری شدم.  

تصمیم گرفتم خودم رو دوباره معطل ای یو ای نکنم بدن من به ای بو ای جواب نمی داد گفتم دوباره سراغ میکرو برم بلکه با حجم داروهای زیاد میکرو اندومترم بالا بیاد دو ماه بخودم استراحت دادم و ابان ماه 1393 وارد سیکل میکرو شدم. روز سوم پریودی ام که باید سونو می شدم افتاد به فردای عاشورا و همین باعث شد همسرم مسافرت بره و من برای اولین بار در عمرم روز عاشورا تنها بودم تو خونه. روز سوم سونو شدم و حجم داروها مشخص شد. روزی دو تا گونال و یه مینوپیور وقتی روز نهم دوباره سونو شدم ستروتاید هم به داروهام اضافه شد. روز 24 آبان ماه عمل شدم و با اصرار خودم روش زیفت رو انتخاب کردم (انتقال جنین به لوله ها) بگذریم که چقدر روز عمل پرسنل بیمارستان منو حرص د...

بعد از منفی شدن انتقال جنین دکترم پیشنهاد داد دوباره سراغ ای و ای برم چون قبلا یکبار از این روش جواب گرفته بودم این دفعه ای یو ای رو زیر نظر دکتر گلشیرازی انجام دادم هر دفعه سه تا hmg تزریق کردم که هر سه اقدام نا موفق بود دفعه سوم خیلی از لحاظ روحی اذیت شدم چون سه بار بی بی چک گذاشتم که هر سه مثبت شدن اما ازمایشم منفی بود!!! هر سه بار به شدت مواظب بودم و خیلی مراعات کردم طوری که پنج کیلو اضافه وزن پیدا کردم