اقدام چهاردهم

تصمیم گرفتم خودم رو دوباره معطل ای یو ای نکنم بدن من به ای بو ای جواب نمی داد گفتم دوباره سراغ میکرو برم بلکه با حجم داروهای زیاد میکرو اندومترم بالا بیاد

دو ماه بخودم استراحت دادم و ابان ماه 1393 وارد سیکل میکرو شدم. روز سوم پریودی ام که باید سونو می شدم افتاد به فردای عاشورا و همین باعث شد همسرم مسافرت بره و من برای اولین بار در عمرم روز عاشورا تنها بودم تو خونه.

روز سوم سونو شدم و حجم داروها مشخص شد. روزی دو تا گونال و یه مینوپیور وقتی روز نهم دوباره سونو شدم ستروتاید هم به داروهام اضافه شد.

روز 24 آبان ماه عمل شدم و با اصرار خودم روش زیفت رو انتخاب کردم (انتقال جنین به لوله ها)

بگذریم که چقدر روز عمل پرسنل بیمارستان منو حرص دادن بعنوان مثال قبل از عمل پرستار باهام دعوا کرد که چرا وقتی فهمیدی شوهرت مشکل داره طلاق نگرفتی!!!!

و بعد از عمل هم در قسمت day care اصلا سرویس خوبی نگرفتم, حسابی استفراغ کردم بعد از عمل و اصلا حال خوشی نداشتم

بعد از اومدن به خونه همسرم رو اداره به ماموریت فرستاد و من تو خونه تا چهارشنبه تنها بودم با حال و اوضاعی وحشتناک

روز سه شنبه باید سرم اینترالیپید به تزریق میشد از اونجا که بخیه داشتم نمی تونستم برم بیمارستان زنگ زدم پرستار بیاد خونه و برام تزریق کنه

خانمه بعد از وصل کردن سرم گفت دو ساعت دیگه میام بازش می کنم اما سرکار رفتن و موبایل رو هم خاموش کردن (بگذریم از اینکه بیست تومن هم گرفت) مجبور شدم خودم سرم رو بکشم که منجر به خونریزی شدید شد و خدا میدونه این سرم چقدر درد داشت.

روز 12 انتقال متوجه لک قهوه ای شدم خیلی ترسیدم به دکترم زنگ زدم گفت نترس لک لانه گزینی هست اما اگه خیلی می ترسی یه امپول پرژسترون هم بزن

روز 14 لکه بینی بطور کامل قطع شد و بهم مسجل شد خبریه!! چون من زیفت کرده بودم برام روز 19 انتقال ازمایش نوشته بودن اما من در کمال اعتماد به نفس روز 15 رفتم ازمایش

قبل اش یه بی بی چک هم گذاشتم که در کمال ناباروری مثبت شد.